Potrzebuję obsługi firmy
Norweska firma, Norwegia - informacje

Załóż / zamknij z nami swoją firmę w Norwegii

Firma jednoosobowa
Spółka akcyjna
Filia mojej firmy
Formularz zamknięcia firmy

Firma w Norwegii

Samodzielna praca na własny rachunek to znaczne wyzwanie, ale jednocześnie otwiera wiele możliwości. Prowadzenie firmy w Norwegii wymaga zaznajomienia się z lokalnymi przepisami, stawkami podatkowymi i terminami, których przestrzeganie jest kluczowe w celu uniknięcia potencjalnych komplikacji biznesowych. Przeglądając tę zakładkę dowiesz się o czym trzeba pamiętać prowadząc firmę w Norwegii.

Kto powinien założyć firmę w Norwegii?

Prowadzenie własnej działalności gospodarczej w Norwegii ma swoje plusy i minusy, dlatego warto zastanowić się, czy naprawdę jesteśmy gotowi na pracę na własny rachunek - formalności, ryzyko i brak doświadczenia często powstrzymują przed założeniem firmy w Norwegii.
Zakładając firmę w Norwegii przede wszystkim należy wybrać formę prawną, która będzie najodpowiedniejsza dla sytuacji danej osoby i jej realnych możliwości - początek może być różny, a wraz z rozwojem działalności można zmieniać jej zakres.
Firma jednoosobowa w Norwegii: Kto powinien założyć firmę jednoosobową w Norwegii? Inną możliwością jest założenie spółki w Norwegii - wymaga to jednak większych nakładów finansowych i jest bardziej skomplikowane.

Kto powinien założyć spółkę w Norwegii? Realnym plusem prowadzenia firmy w Norwegii jest możliwość komunikacji w języku angielskim, a niekiedy nawet w języku polskim oraz prosty system podatkowy i emerytalny - dzięki temu załatwianie formalności jest bezsprzecznie łatwiejsze.

Prowadzenie własnej działalności wiąże się z tym, że wszystko zależy od samego właściciela - rozwój, kierunek działalności, a w końcu zyski firmy, dlatego firmę w Norwegii powinna założyć osoba, która może poświęcić pracy sporo czasu, jest odpowiedzialna i obowiązkowa. Przed zgłoszeniem działalności do urzędu, warto dokładnie przestudiować norweskie przepisy, tak aby być świadomym wszystkich praw, obowiązków i ograniczeń, które spoczywają na przedsiębiorcach posiadających własny biznes w Norwegii.
Możecie również skorzystać z usług naszej firmy! Celem firmy Norwegia Consulting jest pomoc przedsiębiorcom, którzy zamierzają działać lub działają na terenie Norwegii. Naszym zadaniem jest obsługa Twojej firmy, abyś mógł w spokoju poświęcić się pasji tworzenia biznesu w jednym z najbogatszych państw na świecie.
Skontaktuj się z nami

Jakie w Norwegii mamy typy działalności gospodarczej?

Firma jednoosobowa ENK, Filia firmy zagranicznej NUF, Spółka akcyjna

Co warto wiedzieć o firmie jednoosobowej w Norwegii i jak ją założyć?

Enkeltpersonforetak (ENK lub EPF), czyli firma jednoosobowa jest bardzo popularnym rozwiązaniem wśród przedsiębiorców w Norwegii - nie wymaga wkładu finansowego, a jej założenie jest stosunkowo proste (drogą elektroniczną trwa około 4-6 dni).

Decydując się na taką formę prawną działalności należy pamiętać o tym, że właściciel firmy odpowiada całym majątkiem za jej zobowiązania finansowe - nie istnieje rozdzielność pomiędzy majątkiem prywatnym a firmowym.

Właściciel ENK w Norwegii powinien opłacać podatek dochodowy (22% od zysku firmy) oraz opłaty na ubezpieczenie społeczne (11,4% od zysku firmy) - po rozpoczęciu działalności należy zadeklarować przewidywany dochód i na tej podstawie norweski urząd wyliczy zaliczki na podatek dochodowy (płatne w czterech ratach: 15 marca, 15 czerwca, 15 września i 15 grudnia).

Dodatkowo obroty większe niż 50 000 NOK rocznie oznaczają konieczność rejestracji w ewidencji płatników VAT - wiąże się to ze składaniem deklaracji podatkowych i opłacaniem podatku VAT (25%, 15% lub 12%).

Pracownicy w firmie

Jeśli firma w Norwegii zatrudnia pracowników ponosi związane z tym koszty - koszty stałe i zmienne.
Koszty stałe
  • opłaty z tytułu zatrudnienia (Arbeidsgiveravgift),
  • ubezpieczenie emerytalne OTP,
  • feriepenger.

Stanowią około 26,3% od kwoty wynagrodzenia brutto.
Koszty zmienne
  • odzież robocza,
  • szkolenia pracownicze,
  • ubezpieczenie NNW,
  • zasiłki chorobowe.
Stanowią średnio 5% od kwoty wynagrodzenia brutto pracownika.
Działalność gospodarczą zakłada się składając odpowiednie wnioski w urzędach bądź za pomocą portalu altinn.no - konieczne jest posiadanie numeru personalnego oraz kodów MinID.

Aby założyć firmę jednoosobową drogą internetową należy:

- zalogować się do portalu Altinn (podać numer personalny i hasło),

Jak wygląda logowanie do portalu Altinn? - podać wskazany kod MinID,

Podawanie kodu MinID na portalu Altinn. - otworzyć zakładkę „Alle skjema”,

Otwieranie zakładki Alle skjema na portalu Altinn - wyszukać wniosek do założenia firmy (Registrere nye og endre eksisterende foretak og enheter - Samordnet registermelding),

Wyszukiwanie wniosku do założenia firmy na portalu Altinn. - poprawnie wypełnić wniosek.

Jak wygląda wniosek do założenia firmy w Norwegii? Firmę jednoosobową w Norwegii można również założyć poprzez wypełnienie odpowiedniego wniosku i przesłanie go do urzędu. Wniosek dostępny jest tutaj.
Załóż z nami firmę jednoosobową

Co warto wiedzieć o spółce as w Norwegii?

Aksjeselskap to spółka akcyjna - ten rodzaj działalności wiąże się z koniecznością posiadania wkładu finansowego o minimalnej wysokości 30 000 NOK (mogą go stanowić środki trwałe). Samo założenie firmy jest dosyć skomplikowane i czasochłonne (do czterech tygodni) oraz związane z koniecznością poniesienia pewnych kosztów (rejestracja spółki, kapitał zakładowy).

Przede wszystkim spółka AS oznacza odrębność majątku właścicieli i majątku firmy - za zobowiązania odpowiada się maksymalnie do kwoty kapitału własnego. Obowiązkiem właścicieli jest powołanie zarządu spółki i przeprowadzania jego posiedzeń co najmniej raz do roku. Jednocześnie przedsiębiorcy nie mają swobody finansowej, ponieważ każda transakcja musi być udokumentowana. Sporym plusem założenia spółki w Norwegii jest możliwość samozatrudnienia - w ten sposób właściciel nabywa prawa pracownicze takie jak zasiłek chorobowy, wynagrodzenie, urlopy: wypoczynkowy i chorobowy oraz odszkodowanie z tytułu wypadku w pracy.
Zarejestrowanie spółki AS w Norwegii wiąże się z koniecznością uiszczenia opłaty w wysokości 5 570 NOK lub 6 797 NOK (w zależności od formy złożenia wniosku) za wpis do Rejestru Przedsiębiorstw (www.brreg.no).
Załóż z nami spółkę AS

Co warto wiedzieć o NUFie w Norwegii?

Norskregistrert utenlandsk foretak, czyli NUF to filia firmy zagranicznej w Norwegii - zlecenia wykonywane są na terenie Norwegii, jednak siedziba firmy znajduje się np. w Polsce.

Gdzie należy zarejestrować NUF?
Czasami trzeba również powołać reprezentanta, który będzie odpowiadał za odprowadzanie podatku w Norwegii (warto dokładnie przeanalizować ustawę o unikaniu podwójnego opodatkowania) - takie rozwiązanie ułatwia kontakt z norweskimi urzędami i załatwianie wszelkich formalności dotyczących zobowiązań firmy.
Jeśli oddział zatrudnia pracowników należy zgłosić ich pobyt w Sentralskattekontoret for utenlandssaker - Centralnym Urzędzie Podatkowym ds. Zagranicznych i na policji.

NUF tak jak inne formy działalności staje się płatnikiem VAT, gdy obroty oddziału przekroczą 50 000 NOK w ciągu 12 miesięcy.
Załóż z nami filię swojej firmy w Norwegii (NUF)

Pierwsze kroki po założeniu firmy

Zarejestrowanie działalności w Norwegii to jedynie początek formalności, które wiążą się z założeniem firmy. Przedsiębiorca może założyć konto firmowe - konieczne jest potwierdzenie rejestracji firmy i ważny paszport.
W przypadku gdy roczne obroty firmy w Norwegii przekroczą 50 000 NOK przedsiębiorca ma obowiązek wpisania działalności do ewidencji płatników VAT - oznacza to składanie deklaracji podatkowych i opłacanie podatku VAT.
Przedsiębiorca w Norwegii powinien przestrzegać obowiązujących terminów składania dokumentów: Istotne jest również terminowe spłacanie zaliczek na podatek dochodowy - w czterech ratach.

Kiedy płaci się raty zaliczek na podatek dochodowy w Norwegii? Jeśli przedsiębiorstwo zatrudnia pracowników konieczna jest rejestracja w rejestrze pracodawców (NAV Aa-registeret). Gdy firma jednoosobowa zatrudnia więcej niż pięciu pracowników lub zajmuje się handlem ma obowiązek wpisu do rejestru handlowego - Foretaksregisteret. Obowiązek wpisu do Foretaksregisteret dotyczy także wszystkich norweskich spółek.

Dodatkowo w zależności od branży, w jakiej działa firma należy pamiętać o kartach branżowych (byggekort i renholdskort) czy obowiązkowych szkoleniach BHP.

Zatrudnienie pracownika w firmie i obowiązki z tym związane

Rozwój firmy wiąże się z koniecznością zatrudniania pracowników. W Norwegii aby zatrudnić pracownika należy:
  1. dokonać wpisu do Aa-registeret,
  2. otworzyć konto Skattetrekkskonto (konto na zabezpieczenie zaliczki na podatek dochodowy pracownika),
  3. zawrzeć z pracownikiem umowę,
  4. zgłosić osobę zatrudnioną w firmie do NAVu (do piątku następnego tygodnia po dniu podpisania umowy),
  5. odebrać od pracownika Skattekort (jest to obowiązek pracownika - niedostarczenie dokumentu oznacza obciążenie pracownika zaliczką na podatek dochodowy w wysokości 50%),
  6. uzupełnić dane pracownika o numer konta bankowego (płatność wynagrodzenia odbywa się jedynie za pomocą przelewów bankowych),
  7. opłacić obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne pracownika (OTP) (jeśli pracownik pracuje co najmniej na 3/4 etatu).
Zatrudnienie pracowników wiąże się kosztami, których nie można uniknąć.
Koszty stałe:

  • opłata z tytułu zatrudnienia pracownika - 14,1%,
  • ubezpieczenie emerytalne - 2%,
  • feriepenger - 10,2%.

Łącznie 26% od kwoty wynagrodzenia brutto pracownika.
Koszty zmienne: - uzależnione od rodzaju działalności i dotyczą m.in.:
  • zasiłków chorobowych (pracodawca płaci za pierwsze 16 dni zwolnienia),
  • ubezpieczenia NNW,
  • szkoleń niezbędnych do wykonywania pracy.
Stanowią średnio około 5% od kwoty wynagrodzenia brutto.
Podatki od zatrudnienia to Arbeidsgiveravgift (podatek pracodawcy - stawka jest zależna od przynależności do strefy) i Forskuddstrekk (zaliczka na podatek dochodowy pracownika).

Feriepenger

Feriepenger to świadczenie, które przysługuje każdemu pracownikowi - urlop wypoczynkowy. Długość urlopu to co najmniej 25 dni - osobom po 60 roku życia przysługuje dodatkowy tydzień. Pracownik ma prawo z niego zrezygnować, gdy wynagrodzenie utracone w czasie trwania urlopu jest większe niż naliczone świadczenie.
Wysokość feriepenger zależy od całości pensji (podstawy plus prowizji) pracownika zarobionej w roku poprzednim - do tej kwoty wlicza się także zasiłek chorobowy i opiekuńczy. W Norwegii świadczenie urlopowe wynosi minimum 10,2% wypracowanej podstawy, a dla osób po 60 roku życia minimum 12,5% wypracowanej podstawy wynagrodzenia.

Wynagrodzenie urlopowe naliczane jest również w przypadku pobierania zasiłku: za zasiłek chorobowy - 48 pierwszych dni, rodzicielski - pierwsze 12 lub 15 tygodni - wynagrodzenie urlopowe wypłaca pracodawca lub norweski Folketrygden (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) w zależności od tego, kto wypłacał pracownikowi zasiłek.

Osoby bezrobotne nie mają prawa do otrzymywania świadczenia urlopowego.

Bezpieczeństwo w firmie

Zapewnienie bezpiecznych warunków pracy to obowiązek pracodawcy - jest to szczególnie istotne, gdy firma zatrudnia pracowników.

Kogo dotyczy szkolenie HMS(BHP) w Norwegii? Ze względu na specyfikę pracy działalność niektórych norweskich firm wiąże się z koniecznością zadbania o specjalne karty branżowe - dotyczy to na przykład usług sprzątania czy prac budowlanych. Identyfikatory (Renholdskort, Byggekort) są imienne i ważne przez dwa lata od daty wydania, a koszt ich wyrobienia zawsze ponosi pracodawca.

Jedyną instytucją, która ma prawo wydać identyfikatory: jest Idemia Norway AS (a w poprzednich latach był to Oberthur Technologies).

Co powinno znaleźć się na identyfikatorze w Norweskiej firmie?
Terminy składania dokumentów branżowych
Renholdskort właściciel powinien złożyć natychmiast po zarejestrowaniu firmy, w przypadku pracownika - zaraz po zatrudnieniu,
Byggekort właściciel powinien złożyć natychmiast po zarejestrowaniu firmy, w przypadku pracownika - zaraz po zatrudnieniu.
Przedsiębiorstwa zajmujące się artykułami spożywczymi, zwierzętami czy kosmetykami powinny posiadać pozwolenie od Mattilsynet.

Koszty stałe w firmie

Koszty stałe w norweskiej firmie to:

  1. koszty związane z wynajmem lokalu (należy zgłosić lokal jako miejsce, w którym prowadzona jest działalność; jeśli w celu prowadzenia działalności wykorzystywany jest lokal mieszkalny, odliczyć można maksymalnie 1700 NOK - nie posiadając faktur, lub wartość proporcjonalną - zależnie od powierzchni wykorzystywanej na cele działalności)
  2. abonament telefonu firmowego (dla jednoosobowej firmy odliczenia z kosztów za telefon są częściowe - odpisuje się 4392 NOK)
  3. amortyzacja oraz związane z użytkowaniem samochodu wydatki (samochody są amortyzowane kilka lat z rzędu, wszelkie wydatki wiążące się ze służbowym użytkowaniem samochodu są kosztem firmy)
  4. zatrudnianie pracowników (znacznym obciążeniem finansowym firmy są pracownicy - względem ich pracodawca ma sporo obowiązków, więc należy przekalkulować, czy zatrudnianie pracownika jest opłacalne).
Koszty różnią się między sobą w zależności od rodzaju prowadzonej działalności i zakresu świadczonych przez daną firmę usług - trzeba pamiętać o obowiązku udowodnienia zasadności poniesionych kosztów.
Wyliczanie kosztów firmy w Norwegii odbywa się przy pomocy faktur kosztowych - należy dokładnie kontrolować prawidłowość danych zawartych na fakturach wystawionych przez dostawców bądź sprzedawców. Warto sprawdzić również poprawność danych firmy przedsiębiorcy - powinny jednoznacznie wskazywać na firmę kupującego oraz poprawność kwot widniejących na fakturze - kwoty brutto (suma kwoty netto i VAT-u) oraz odpowiednią wysokość naliczonego VAT-u.

Koszty zmienne w firmie

Koszty zmienne w norweskiej firmie to:

  1. towary / materiały (niezbędne aby osiągnąć przychód)
  2. urządzenia / narzędzia (zakupy, które przekraczają wartość 15 000 NOK są rozliczane w ciągu kilku lat pod rząd - stawka amortyzacji jest zależna od typu urządzenia).
  3. koszty podróży
  4. diety (należy udokumentować wydatki, przy pracy przez ponad 12 godzin dziennie odlicza się 89 NOK za każdy dzień)
  5. koszty reprezentacji (żeby urząd nie miał możliwości zakwestionowania odliczeń, konieczne jest, aby wyraźnie zaznaczyć w rachunku, jaki był cel spotkania - od takich kosztów nie można odliczyć VAT-u)
  6. reklama (internetowa lub prasowa, ulotki, wizytówki)
  7. artykuły biurowe (skanery, drukarki, komputery)
  8. koszty autoryzacji, szkoleń i licencji (opłaty za karty branżowe Byggekort i Renholdskort, zakup literatury fachowej, szkolenia ze świadczonych usług)
Koszty różnią się między sobą w zależności od rodzaju prowadzonej działalności i zakresu świadczonych przez daną firmę usług - trzeba pamiętać o obowiązku udowodnienia zasadności poniesionych kosztów.
Wyliczanie kosztów firmy w Norwegii odbywa się przy pomocy faktur kosztowych - należy dokładnie kontrolować prawidłowość danych zawartych na fakturach wystawionych przez dostawców bądź sprzedawców. Warto sprawdzić również poprawność danych firmy przedsiębiorcy - powinny jednoznacznie wskazywać na firmę kupującego oraz poprawność kwot widniejących na fakturze - kwoty brutto (suma kwoty netto i VAT-u) oraz odpowiednią wysokość naliczonego VAT-u.

Podatek VAT w firmie

Płatnikiem VAT w Norwegii staje się przedsiębiorstwo, którego obrót w ciągu 12 kolejnych miesięcy przekroczy 50 000 NOK. Limit 50 000 NOK liczy się od momentu rozpoczęcia wystawiania faktur przez kolejne 12 miesięcy - po upływie tego czasu limit się zeruje. Gdy firma nie posiada siedziby w Norwegii powinna zostać zarejestrowana przez przedstawiciela, który mieszka bądź działa na terenie Norwegii.

VAT w Norwegii dzieli się na trzy stawki:

Firma po zostaniu płatnikiem VAT inaczej oznacza wystawiane przez siebie faktury - dodawany się skrót MVA, a do każdego towaru bądź usługi doliczana jest odpowiednia stawka podatku.

Norweski VAT rozlicza się na zasadzie deklaracji podatkowej, w której firma wykazuje wszystkie koszty i przychody - deklarację składa się elektronicznie na portalu www.altinn.no.

Terminy składania deklaracji podatkowej w Norwegii. Przy imporcie towarów płatnicy zarejestrowani w ewidencji VAT rozliczają dostawy poprzez deklarację podatkową - obowiązek naliczenia i rozliczenia podatku spoczywa na danej firmie.

Przygotowując raport VAT należy wziąć pod uwagę wyciągi z konta (za dany okres czasu - kontoutskrifter), faktury wystawione przez firmę (faktury przychodowe), koszty poniesione w danym okresie (faktury i paragony) oraz inne dokumenty (karta pojazdu czy umowa najmu lokalu).
Aby zarejestrować firmę w Rejestrze Podatników VAT - Merverdiavgiftsregisteret - należy wypełnić i wysłać drogą elektroniczną formularz dostępny na portalu www.altinn.no. Można także złożyć wersję papierową dokumentu - formularz BR-1010 (druga część) bezpośrednio w lokalnym urzędzie podatkowym (skattekontoret) lub Enhetsregisteret.
Działalność zarejestrowana w ewidencji płatników VAT w Norwegii ma obowiązek prowadzenia księgowości w zgodzie z norweskimi przepisami (ustawa o księgowości z 19 listopada 2004 nr 73, ustawa o podatku VAT) - przedsiębiorstwo jest zobowiązane do opłacania podatku od sprzedaży towarów i usług.

Firmy zagraniczne (NUF) mogą odliczać VAT naliczony przez służby celne oraz ten naliczony przy zakupie towarów do użytku w działalności. Przedsiębiorcy zagraniczni mają obowiązek składania zestawień sprzedaży (omsetningsoppgaver) oraz terminowego opłacania podatku w Norwegii.

Podatek dochodowy i obowiązek fakturowania

Każda firma ma obowiązek płacenia podatku dochodowego w wysokości 22% od zysku firmy - progi podatkowe w Norwegii zostały ustalone, a kwota podatku wzrasta wraz z dochodami przedsiębiorstwa.
Progi podatkowe w Norwegii na rok 2021 to:
  • do 184 800 NOK - 22%,
  • od 184 800 NOK do 260 100 NOK nadwyżkę mnożymy dodatkowo o 1,7%,
  • od 260 100 NOK do 651 250 NOK nadwyżkę mnożymy dodatkowo o 4%,
  • od 651 250 NOK do 1 021 550 NOK nadwyżkę mnożymy dodatkowo o 13,2%,
  • od 1 021 550 NOK nadwyżkę mnożymy dodatkowo o 16,2%.
Przedsiębiorca w Norwegii powinien wyliczyć przewidywaną kwotę zysku i podać ją w deklaracji podatkowej (po rozpoczęciu działalności bądź na początku roku kalendarzowego) - firma opłaca zaliczki na podatek dochodowy (płatne w czterech ratach: 15 marca, 15 czerwca, 15 września i 15 grudnia), a do 31 maja następnego roku przedsiębiorca ma obowiązek złożyć zeznanie podatkowe.

Faktury ma prawo wystawiać każda firma zarejestrowana w Brønnøysundregistrene (www.brreg.no) - musi posiadać norweski numer organizacyjny i firmowy numer konta bankowego.

Norweska faktura powinna zawierać:

  1. numer faktury (numeracja niezależnie od upływu czasu jest ciągła).
  2. numer organizacyjny (nadany przez Brønnøysundregistrene - www.brreg.no; gdy firma jest płatnikiem VAT, na końcu należy dodać MVA),
  3. data wystawienia faktury,
  4. data płatności faktury,
  5. dane sprzedawcy,
  6. dane nabywcy,
  7. opis towaru, usługi,
  8. cena (płatnicy VAT wpisują cenę netto i kwotę VAT),
  9. numer konta bankowego (jeśli firma obraca gotówką, zobowiązana jest prowadzić kasę i sporządzać odpowiednie raporty),
  10. informacje dodatkowe (np. numer klienta).
Gdy faktura została wystawiona nieprawidłowo należy ją skorygować za pomocą kreditnoty - faktury korygującej.

Przedsiębiorca w Norwegii może wystawiać faktury zerowe (VAT 0%), jeśli obroty firmy w ciągu kolejnych 12 miesięcy nie przekroczyły 50 000 NOK.

Świadczenia socjalne z NAV

Przedsiębiorcy prowadzącemu własną działalność gospodarczą w Norwegii przysługuje szereg świadczeń socjalnych np. zasiłek chorobowy czy zasiłek macierzyński.

Zasiłek macierzyński

Zasiłek macierzyński w Norwegii przysługuje kobietom, które pracowały przez minimum pół roku w ciągu ostatnich dziesięciu miesięcy, a ich dochód osiągnął poziom, od którego odprowadzano składki emerytalne - jednocześnie dochód musi wynosić przynajmniej połowę kwoty (grunnbeløp) ustalonej przez NAV.

Zasiłek chorobowy

W czasie gdy właściciel firmy jednoosobowej w Norwegii jest na zwolnieniu lekarskim, firma nie może mieć przychodów, a z kosztów akceptowane są jedynie koszty stałe takie jak: czynsz czy rachunek telefoniczny. Wyjątek stanowi zwolnienie 50% - firma ma możliwość uzyskiwania przychodów za prace, których nie zabrania wystawione zwolnienie, np. prace biurowe.

Wysokość świadczenia chorobowego zależy od podstawy dochodu danej osoby z roku poprzedniego - wypłacane jest przez NAV od 17 dnia zwolnienia (w wysokości 75% średniego dochodu).

Na czym polega dodatkowe ubezpieczenie NAV w Norwegii? Chcąc w pełni korzystać z norweskich świadczeń można zatrudnić się we własnej firmie (dotyczy to jedynie spółek w Norwegii) - zatrudniony przedsiębiorca zyskuje status pracownika i związane z nim prawa: wynagrodzenie, urlop wypoczynkowy czy odszkodowanie za ewentualny wypadek przy pracy.

Jak postępować w przypadku braku zapłaty za towar / usługę?

W sytuacji gdy kontrahent nie wywiązuje się z umowy - nie uiszcza opłaty za towary lub usługi, norweska firma może podjąć dwa rodzaje działań:
  • poczekać, aż klient ureguluje płatność (w takiej sytuacji firma płaci podatki za fakturę),
  • ubiegać się o zapłatę drogą urzędową.
Inkassovarsel to wezwanie do zapłaty, które zazwyczaj poprzedza skierowanie sprawy do firmy windykacyjnej lub na drogę sądową. W przypadku inkassovarsel konieczne jest określenie terminu spłaty długu (minimum 14 dni) i podanie łącznej sumy wierzytelności.

Firma nie musi wysyłać upomnień, jednak aby skierować sprawę na drogę sądową należy wcześniej wysłać dłużnikowi inkassovarsel - wezwanie do zapłaty. Jeśli przedsiębiorca decyduje się na wysyłanie upomnień, może wykorzystać purring, czyli upomnienie po upływie terminu płatności - w przypadku kolejnego upomnienia do kwoty długu doliczane są opłaty za nieuregulowanie należności - purregebyr (więcej informacji dostępnych jest tutaj).

Na czym polega domaganie się spłaty należności za fakturę w Norwegii? Można również skorzystać z pomocy forliksrådet - norweskiej rady polubowno-arbitrażowej, która rozpatruje sprawy związane z długami za towary i usługi - sprawę należy zgłosić w gminie, w której dłużnik mieszka bądź prowadzi działalność gospodarczą.

Dofinansowanie na założenie działalności gospodarczej

Choć samo w sobie założenie biznesu w Norwegii nie wymaga sporych nakładów finansowych, często wiąże się z dodatkowymi kosztami - zakupem sprzętu, maszyn, wynajmem lokalu itd. Jeśli koszty rozpoczęcia działalności przekraczają realne możliwości, warto zastanowić się nad dofinansowaniem dla firm w Norwegii.

W Norwegii banki udzielają dofinansowania w postaci pożyczki bądź leasingu - najczęściej wspierają małe i średnie przedsiębiorstwa. Można również zwrócić się do urzędu gminy, na terenie której mieszka lub zamierza prowadzić działalność przedsiębiorca - gminy często posiadają środki na wspieranie biznesu w Norwegii.

Innym rozwiązaniem jest skorzystanie z dofinansowania NAV - urząd wspiera stowarzyszenia i fundacje, przedsiębiorczość społeczną, różnego typu projekty oraz szkolenia.
Co ciekawe o dofinansowanie mogą ubiegać się również osoby bezrobotne, które przez 12 miesięcy od założenia firmy nie tracą prawa do zasiłku - o utrzymanie zasiłku należy wnioskować dopiero po otrzymaniu świadczenia na normalnych zasadach.

Aby nie stracić zasiłku należy:

Do takiej formy pomocy nie mają prawa osoby wysłane na permittering oraz osoby, które zwolniły się z pracy bez wykazanego ważnego powodu.

Szukając pomocy warto zwrócić się do Innovasjon Norge - jest to organizacja, która udziela przedsiębiorstwom pożyczek, kredytów i dotacji. Innovasjon Norge wspiera firmy na terenie Norwegii, niezależnie od dziedziny działalności, a wysokość przyznanego dofinansowania jest zależna od zdolności finansowych firm i ich zakładanego celu.
FAQ

FORMALNOŚCI:


1. Jak założyć firmę w Norwegii?

Aby założyć firmę w Norwegii należy wypełnić formularz Samordnet registermelding BR1010 znajdujacy się na stronie www.brreg.no - konieczne jest podanie m.in. danych właściciela, nazwy przedsiębiorstwa, adresu firmy i rodzaju działalności. Po złożeniu wniosku i potwierdzeniu rejestracji firmy nadany zostaje numer organizacyjny. Kolejnym krokiem jest założenie opcjonalnego firmowego konta bankowego (trzeba posiadać potwierdzenie rejestracji działalności oraz numer organizacyjny przedsiębiorstwa). Gdy firma rozpocznie działalność w Norwegii, przedsiębiorca powinien zadeklarować przewidywane dochody, na podstawie których norweski urząd wyliczy zaliczkę na podatek dochodowy. Dodatkowo jeśli przychody firmy w ciągu 12 miesięcy przekroczą 50 000 NOK, trzeba zarejestrować ją jako płatnika VAT.

2. Jak założyć spółkę w Norwegii?

Aby zarejestrować spółkę w Norwegii, poza wypełnienia wniosku, należy skompletować szereg niezbędnych dokumentów m.in.: bilans otwarcia, umowę spółki czy protokół z posiedzenia. Spółka AS w Norwegii wymaga wpłacenia kapitału własnego o minimalnej wartości 30 000 NOK - bez potwierdzenia wpłaty kapitału zakładowego wniosek o rejestrację działalności nie zostanie zaakceptowany. Istnieje możliwość założenia spółki bez konieczności wpłacenia kapitału początkowego - jest to Ansvarlig selskap (ANS/DA).

3. Jakie warunki muszą zostać spełnione przez spółki ANS i DA w Norwegii?

- spółka musi być założona na terenie Norwegii
- główna siedziba spółki powinna mieścić się w Norwegii
- regulacje prawne, które dotyczą spółki, powinny znajdować się w selskaploven
- między wspólnikami powinna zostać zawarta umowa selskapaytale - o poziomie odpowiedzialności
- w spółce powinni znajdować się minimalnie dwaj wspólnicy
- w spółce DA nie ma wymogu posiadania kapitału początkowego
- nie ma przepisów prawnych, które regulują powoływanie rady nadzorczej
- spółkę trzeba zarejestrować w Foretaksregisteret.

4. Jak odróżnić spółkę DA od ANS?

Norweskie spółki ANS i DA są podobne do spółek z ograniczoną odpowiedzialnością - za zobowiązania finansowe odpowiada co najmniej jeden ze wspólników. Różnica między nimi związana jest z podziałem odpowiedzialności - w spółce ANS odpowiedzialność podzielona jest po równo pomiędzy udziałowcami, odpowiedzialność w spółce DA regulowana jest umową zawieraną między nimi.

5. Ile kosztuje założenie spółki AS w Norwegii?

Założenie w Norwegii spółki AS wiąże się z obowiązkiem posiadania 30 000 NOK w kapitale początkowym, który może występować w formie środków trwałych. Za wpis do Foretaksregisteret opłata wynosi w formie papierowej 6 797 NOK, natomiast elektronicznie 5 570 NOK. Do podstawowych kosztów należy doliczyć koszty księgowości w Norwegii, protokołów założenia oraz posiedzenia rady nadzorczej, do tego koszty różnego typu formularzy - protokołu trwałego majątku, wyrobienia D-nummer. Łącznie te wydatki sięgać mogą do kwoty 15 000 NOK.

6. Ile czasu zajmują formalności dotyczące założenia firmy w Norwegii?

Formalności dotyczące założenia firmy w Norwegii zazwyczaj trwają od 5 dni do 6 tygodni (zależy to od tego, czy wniosek był wysyłany pocztą czy elektronicznie przez portal Altinn.no).

7. Dlaczego firmy potrzebują numeru organizacyjnego?

Numer organizacyjny to w Norwegii odpowiednik numeru NIP w Polsce - nadawany jest jednostkom prawnym oraz firmom jednoosobowym i wykorzystywany do spraw administracyjnych - podatkach, składkach ubezpieczeniowych. Numer organizacyjny znajduje się również na fakturach, które są wystawiane przez przedsiębiorstwo, a instytucje finansowe i banki wymagają go do np. otworzenia konta firmowego.

8. Jak przydzielany jest numer identyfikacji podatkowej?

Aby móc otrzymać numer identyfikacji podatkowej należy posiadać w Norwegii źródło stałego dochodu lub przyjechać do rodzica albo współmałżonka, który pracuje w Norwegii. Rejestrując firmę razem z wnioskiem rejestracji firmy należy wypełnić druk (tutaj) i wysłać go do Brønnøysundregistrene.

9. W jaki sposób można zmienić adres firmy jednoosobowej w Norwegii?

Aby zmienić dane dotyczące firmy potrzebny jest formularz Samordnet registermelding BR1010 ze strony Brønnøysundregistrene:
- pole 1.1. - należy podać nazwę i numer organizacyjny,
- pole 2.2. - należy zaznaczyć, że dokonana będzie zmiana,
- pole nr 4 - należy podać nowy adres,
- pole nr 18 - należy wpisać datę i podpisać się.
Wypełniony wniosek wysyła się do urzędu - zmiany można dokonać również elektronicznie przez portal Altinn.no.

10. W jaki sposób można zmienić nazwę firmy w Norwegii? Czy oznacza to dodatkowe koszty?

Aby zmienić nazwę firmy należy skorzystać z dokumentu użytego wcześniej do rejestracji działalności gospodarczej (Samordnet registermelding BR1010) - zmiana danych firmy jest bezpłatna, gdy działalność figuruje tylko w Enhetsregisteret, jeśli firma zarejestrowana jest również w Foretaksregisteret, zmiana będzie kosztowała 2 250 NOK (wersja elektroniczna) lub 2 832 NOK (wersja papierowa).

11. Jaki dokument jest potrzebny do zmiany nazwy firmy?

Aby zmienić nazwę norweskiej firmy należy skorzystać z dokumentu użytego wcześniej do rejestracji działalności gospodarczej - Samordnet registermelding BR1010.

12. Czy w Norwegii można prowadzić działalność gospodarczą nie mając adresu zameldowania?

Prowadzenie firmy w Norwegii nie wymaga zameldowania - jednak konieczne jest posiadanie siedziby w Norwegii. Zameldowanie jest obowiązkowe, gdy planowany czas pobytu jest dłuższy niż sześć miesięcy.

13. Jak zawiesić działalność firmy w Norwegii?

W Norwegii można “zamknąć” firmę - należy jednak pamiętać, aby zachować terminy składania deklaracji podatkowych (deklaracji VAT czy zeznania rocznego).

14. Jak starać się o przyznanie kredytu na poczet rozpoczęcia działalności?

Aby wziąć kredyt na rozpoczęcie działalności niezbędne jest przedstawienie biznesplanu oraz budżetu - bank rozpatrzy wniosek i wyliczy ryzyko finansowe - na tej podstawie udzieli lub odmówi wnioskowanego kredytu.

15. Ile na godzinę można zarobić się w poszczególnych branżach?

W branżach wyszczególnionych przez urząd, są zagwarantowane stawki minimalne dla pracowników. Ich wysokość można sprawdzić tutaj.

16. Czy osoba bezrobotna, która pobiera zasiłek, może założyć własną firmę?

Osoba bezrobotna może dokonać zgłoszenia do NAVu, gdzie otrzyma pomoc w zakresie doradztwa profesjonalnego oraz ewentualnego finansowego wsparcia na pokrycie związanych z rozpoczęciem działalności kosztów - podstawowym warunkiem jest przedstawienie biznesplanu.

17. Czy jedna firma może prowadzić działalność w różnych (niezwiązanych ze sobą) dziedzinach?

Wszystkie dziedziny, w których prowadzona jest działalność powinny być zawarte w zakresie działalności firmy - aby dokonać wpisu zakresu działalności należy wypełnić odpowiedni formularz.

18. Czy stały numer personalny jest niezbędny do założenia firmy w Norwegii?

Stały numer personalny nie jest niezbędny do założenia firmy w Norwegii - przedsiębiorca może posiadać tymczasowy numer personalny D-nummer.

19. Czy zakładając NUF w Norwegii trzeba przetłumaczyć na język norweski wszystkie dokumenty?

Niezbędne dokumenty, które pojawią się przy zakładaniu NUF należy przetłumaczyć na język norweski lub angielski.

20. Czy Polacy w Norwegii mogą prowadzić własną działalność?

Działalność gospodarczą w Norwegii może prowadzić każdy obywatel Unii Europejskiej - założenie firmy oraz wszelkie związane z tym opłaty i procedury są takie same jak w przypadku działalności prowadzonych przez Norwegów.

21. Czy istnieje lista branż, w których można prowadzić działalność w Norwegii?

Zazwyczaj Brønnøysundregistrene sam przypisuje kod branży - jednak istnieje taka lista (tutaj). Urząd nadaje firmie kod branży do dziedziny, która jako pierwsza została wpisana we wniosku, dlatego warto podać jako pierwszą główną dziedzinę działalności firmy.

KOSZTY ZWIĄZANE Z PROWADZENIEM FIRMY:


1. Co wchodzi w skład kosztów prowadzenia działalności w Norwegii?

Kosztami prowadzenia działalności nazywa się takie wydatki, które firma poniosła, aby móc uzyskać przychód. Mogą to być przykładowo koszty urządzeń lub materiałów.

2. Czy za rzeczy zakupione na rzecz działalności można zapłacić gotówką?

Jest taka możliwość, jednak płatności gotówkowe w ciągu roku nie mogą być większe, niż 10 000 NOK - tylko wtedy zakupy gotówkowe można wprowadzić do księgowej ewidencji firmy w Norwegii. Do rejestracji gotówkowych transakcji w przypadku firm, niezbędny będzie druk Dagsoppgjør.

3. Czy korzystając z prywatnego pojazdu w celach służbowych można odliczyć koszty benzyny i inne koszty związane z samochodem?

Jest to możliwe jedynie w przypadku działalności jednoosobowej - niezbędne jest prowadzenie książki ewidencji ruchu pojazdu (kjørebok) - nie należy odliczać się benzyny, a jedynie bramki, promy i parkingi związane z podróżami służbowymi.

4. Czy w koszty firmy można wliczyć prywatny telefon z firmowym abonamentem?

Koszty połączeń będą kosztem działalności tylko wtedy, gdy telefon był używany w celach służbowych - trudno jest wykazać rozmowy dotyczące spraw prywatnych i firmowych, dlatego norweski urząd przyjął, że na koniec roku należy wycofać z kosztów kwotę 4392 NOK.

5. Czy w koszty prowadzenia działalności można wliczyć wszystkie połączenia ze służbowego telefonu, nawet te wykonane w celach prywatnych?

Nie ma takiej możliwości - jedynie rozmowy służbowe można doliczyć do kosztów firmy - norweski urząd podatkowy udostępnił na swojej stronie internetowej wzór na rozliczenie wydatków na rozmowy prywatne.

6. Czy można wliczyć w koszty firmy ratę za samochód służbowy?

Rata za samochód nie jest kosztem działalności - koszt stanowią jedynie odsetki od kredytu lub amortyzacja środka trwałego.

7. Czy raty leasingowe można wliczyć w koszty prowadzenia firmy w Norwegii?

Opłaty leasingowe można potraktować jako koszt działalności.

8. Czy koszty związane z czynszem i prądem w mieszkaniu wynajmowanym można zaliczyć do kosztów firmowych w Norwegii?

Jeśli w wynajmowanym lokalu prowadzona jest działalność gospodarcza, czynsz oraz prąd są traktowane tak, jak koszty firmy - jeśli część mieszkania wykorzystywana jest prywatnie, koszty odlicza się proporcjonalnie, w zależności od tego, jaka jest powierzchnia lokalu, służąca do celów firmowych. Wysokość kosztów oblicza się w stosunku do całej powierzchni lokalu.

9. Jakie koszty ponosi osoba, która prowadzi własną działalność gospodarczą, będąc jednocześnie zatrudnioną na umowę?

Pracodawca pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od wynagrodzenia takiej osoby za pracę. Wciąż należy jednak pamiętać o ratach na zaliczki, które opłaca się jako przedsiębiorca - 15 marca, 15 czerwca, 15 września i 15 grudnia.
Przedsiębiorca w Norwegii zobowiązany jest do wnoszenia opłaty w wysokości 22% od zysku firmy na podatek dochodowy i 11,4% od zysku przedsiębiorstwa na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne.

PODATKI, ŚWIADCZENIA:


Jakie opodatkowanie dotyczy norweskich przedsiębiorców?

Przedsiębiorca opłaca od zysku podatek dochodowy (w wysokości 22%), składkę na ubezpieczenie społeczne (w wysokości 11,4%), podatek VAT (MVA) (gdy firma wpisana jest do rejestru VAT). Dodatkowo, firmy zatrudniające pracowników są zobowiązane do opłacania podatku od zatrudnienia - Arbeidsgiveravgift - w wysokości od 14,1% do 0% (w zależności od strefy), oraz pobierania zaliczki na podatek dochodowy Forskuddstrekk, który zależy od Skattekort, jakie pracownik otrzymał od urzędu (jeśli pracownik nie przekazał pracodawcy karty podatkowej, pracodawca jest zobowiązany do potrącenia 50% zaliczki z wynagrodzenia).

2. Co należy zrobić, żeby otrzymać numer identyfikacji podatkowej firmy?

Aby otrzymać numer identyfikacji podatkowej firmy należy zarejestrować działalność gospodarczą w Rejestrze Podmiotów Gospodarczych - Enhetsregisteret. Formularz BR-1010 trzeba wysłać drogą elektroniczną (jest dostępny na stronie www.altinn.no) albo tradycyjnie wersję papierową do Brønnøysundregistrene - urząd wysyła potwierdzenie rejestracji firmy, na którym będzie widoczny numer organizacyjny.

3. Który formularz należy wypełnić w norweskim urzędzie podatkowym, aby urząd mógł naliczyć zaliczki na podatek dla niedawno zarejestrowanej jednoosobowej firmy w Norwegii?

Aby urząd mógł naliczyć zaliczki na podatek dochodowy należy wypełnić wniosek do zamawiania norweskiej karty podatkowej SØKNAD OM ENDRING AV ELLER KRAV OM SKATTEKORT - Należy określić szacowaną wartość dochodu firmy na bieżący rok.

4. Jak opłacić podatek dochodowy w Norwegii?

Norweski podatek dochodowy opłaca się w formie zaliczki - wpłaty dokonywane są cztery razy w roku (do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada). Urząd sam wylicza wysokość zaliczek na podstawie podanego przez przedsiębiorcę przewidywanego zysku firmy - przedsiębiorca otrzymuje giro z ratą do zapłaty.

5. Co zrobić, jeśli przedsiębiorca przez cały rok nie płacił zaliczek na podatek?

Jeśli przedsiębiorca nie opłacał zaliczek na podatek dochodowy należy spłacić zaległą kwotę zaliczek na przełomie kwietnia i maja następnego roku - Urząd wyśle wstępne zeznanie roczne, na którym będzie umieszczony numer konta bankowego wraz z numerem KID (przelew podatku dokonany przed 31 maja nie będzie obciążony odsetkami).

6. Co zrobić, jeśli przedsiębiorca ma niedopłatę podatku?

Jeśli przedsiębiorca ma niedopłatę podatku trzeba zgodnie z terminem spłaty i kwotą, podanymi przez urząd w Norwegii w rozliczeniu podatkowym (Skatteoppgjør) uregulować różnicę (do kwoty, której brakuje doliczane są odsetki).

7. Do kiedy przedsiębiorcy muszą złożyć zeznanie podatkowe?

Termin składania deklaracji za poprzedni rok podatkowy to 31 maja

8. Jak wygląda podatek dochodowy w przypadku firmy, która osiąga spory dochód?

Progi podatkowe w Norwegii na rok 2021 to:

9.Co to jest Feriepenger?

Feriepenger to minimum 10,2% brutto od wynagrodzenia - świadczenie przeznaczone na urlop pracowniczy.

10. Czym jest Arbeidsgiveravgift?

To obowiązkowa opłata, którą musi ponosić przedsiębiorca zatrudniający pracowników, a jej wysokość wynosi od 14,1% do 0% brutto wynagrodzenia pracownika (w zależności od strefy kraju).

11. Czym jest Sykepenger?

To odpowiednik polskiego zasiłku chorobowego. Przez pierwsze 16 dni zwolnienia płaci go pracodawca, a następnie obowiązek ten przejmuje NAV. Jednak w przypadku przedsiębiorcy, NAV wypłaca świadczenie dopiero od 17. dnia zwolnienia. Aby otrzymać zasiłek od pierwszego dnia zwolnienia, przedsiębiorca powinien wykupić dodatkowe ubezpieczenie.

12. Czy pracodawca musi odprowadzać podatek dochodowy od wynagrodzenia swoich pracowników?

Tak, pracodawca jest zobowiązany do odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy (Forskuddstrekk) od każdego brutto wynagrodzenia pracownika.

13. Czy podatek dochodowy pracownika oraz składki ZUS są pobierane co miesiąc?

Nie, zaliczki na podatek dochodowy i składki ZUS są pobierane raz na dwa miesiące.

14. Jak naliczana jest składka emerytalna, gdy przedsiębiorca prowadzi działalność jednoosobową?

Podstawowa składka emerytalna zawarta jest w obowiązkowej składce na ubezpieczenie (11,4%).

15. Czy rozliczenia podatkowego można dokonać w trakcie roku?

Dostępny jest formularz (RF-1038), który umożliwia przedterminowe rozliczenie podatkowe dla pracowników zagranicznych. Formularz ten może być dostarczony przez osoby, które przebywają na terenie Norwegii krócej niż 183 dni w ciągu 12 miesięcy lub krócej niż 270 dni w ciągu 36 miesięcy w momencie zakończenia kontraktu.

16. Co oznacza Innskuddpensjon?

Innskuddpensjon to umowa między pracodawcą a pracownikiem, w której pracodawca zobowiązuje się do wpłacania części wynagrodzenia na indywidualne konto emerytalne pracownika, na cele przyszłej emerytury.

17. Czy w norweskiej jednoosobowej firmie należy płacić podatek od całkowitej kwoty przychodów brutto?

Podatek dochodowy jest obliczany na podstawie kwoty zysku, a podstawą opodatkowania jest różnica między przychodami a kosztami działalności.

18. Czy można prowadzić firmę i jednocześnie korzystać z ulg 2 klasy podatkowej?

Jeśli współmałżonek w danym roku podatkowym osiągnął dochody niższe niż połowa kwoty Grunnbeløp, właściciel firmy ma prawo korzystać z ulg drugiej klasy podatkowej. Uwaga: w 2018 roku druga klasa podatkowa w Norwegii zostanie zlikwidowana.

19. Czy osoba prowadząca działalność jednoosobową w Norwegii ma prawo do zasiłku chorobowego?

Do korzystania z zasiłku chorobowego mają prawo członkowie norweskiego systemu ubezpieczeń społecznych - z tytułu choroby NAV wypłaca zasiłek od 17 dnia zwolnienia. Świadczenie od pierwszego dnia choroby gwarantuje dodatkowe, dobrowolne ubezpieczenie.

20. Czy osobie, która prowadzi firmę jednoosobową od kilku miesięcy przysługuje zasiłek chorobowy?

Zasiłek chorobowy jest wypłacany od 17 dnia choroby i wynosi 65% średnich dochodów z ostatnich trzech lat działalności - mogą z niego skorzystać wszystkie osoby prowadzące działalność gospodarczą w Norwegii.

21. Czy właściciel firmy w Norwegii ma prawo korzystać z bezpłatnej opieki medycznej?

Skorzystanie z porady medycznej w Norwegii wymaga zapłacenia tzw. udziału własnego (egenandel), który nie jest refundowany - jego wysokość zależy od czasu wizyty, rodzaju usługi oraz miejsca jej udzielania.

22. Czy można zmniejszyć podatek z powodu kredytu hipotecznego?

Odsetki od kredytu są zawarte w zeznaniu rocznym i pomniejszają podstawę, wg której wyliczony jest podatek - dzięki temu można uzyskać większy zwrot zapłaconego podatku.

23. Jakich usług nie obejmuje norweski VAT?

W Norwegii nieopodatkowane podatkiem VAT są usługi zdrowotne, finansowe, ubezpieczeniowe i kulturalne.

24. Czy przedsiębiorca jest ubezpieczony?

Norweski system ubezpieczeń społecznych obejmuje wszystkie osoby mieszkające w Norwegii - każdy legalnie zatrudniony pracownik oraz właściciel firmy jest objęty ubezpieczeniem w Folketrygden. Jeśli przedsiębiorca korzysta z zasiłku, NAV wypłaca świadczenie od 17. dnia choroby, ale istnieje możliwość wykupienia dodatkowego ubezpieczenia, które pozwala na otrzymanie zasiłku już od pierwszego dnia choroby. Należy podpisać umowę ubezpieczeniową z NAV lub innym ubezpieczycielem i opłacić dodatkowe składki wynikające z umowy.

25. Czy norweskie ubezpieczenie jest ważne w Polsce?

Tak, norweskie ubezpieczenia są uznawane w Polsce. Aby to udowodnić, należy przedstawić jeden z poniższych dokumentów potwierdzających przynależność do norweskiego systemu ubezpieczeń społecznych:

- EKUZ (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego) - karta upoważnia do skorzystania z usług medycznych w trakcie tymczasowego pobytu w kraju będącym członkiem Unii Europejskiej, EOG (Europejski Obszar Gospodarczy) lub Szwajcarii. Na podstawie EKUZ jej posiadacz ma prawo do skorzystania z usług medycznych na zasadach obowiązujących mieszkańców kraju, w którym tymczasowo przebywa. EKUZ może otrzymać osoba należąca do norweskiego systemu ubezpieczeń społecznych, posiadająca obywatelstwo Norwegii, jednego z krajów Unii Europejskiej, EOG bądź Szwajcarii. Karty EKUZ w Norwegii są wydawane przez HELFO (Helseøkonomiforvaltningen).

- Formularz S1 - dawniej druk E-106 i E-109, który na mocy norweskiego ubezpieczenie umożliwia dostęp do usług medycznych na terenie krajów należących do EOG. Druk mogą otrzymać osoby, które:
- są zatrudnione przez norweskiego pracodawcę, prowadzą w Norwegii działalność gospodarczą lub pobierają zasiłek dla osób bezrobotnych,
- opłacają składki na ubezpieczenie społeczne lub zaliczki na podatek dochodowy w Norwegii,
- posiadają stały adres zameldowania w kraju należącym do EOG (poza Norwegią),
- posiadają obywatelstwo państwa członkowskiego EOG.

26. Czym jest giro wystawiane firmom budowlanym przez RVO? Czy firma ma obowiązek je opłacić?

Giro to obowiązkowa opłata naliczana firmom z branży budowlanej - program RVO ma na celu poprawę warunków i bezpieczeństwa pracy, a jego przedstawiciele pojawiają się na budowach i informują o przepisach dotyczących prac budowlanych. Wysokość opłaty zależy od ilości zatrudnionych pracowników - kwota minimalna naliczana firmom, które nie zatrudniają pracowników wynosi 250 NOK. Giro wynosi 0,03% wynagrodzenia brutto na podstawie minionego roku.

27. Jak długo należy prowadzić biznes w Norwegii, aby móc skorzystać z urlopu macierzyńskiego?

Z urlopu macierzyńskiego mogą skorzystać kobiety, które w ciągu przynajmniej sześciu miesięcy z dziesięciu poprzedzających urlop macierzyński, osiągały dochód na określonym przez urząd poziomie.

28. Który dochód będzie wliczony do urlopu macierzyńskiego, jeśli osoba pracuje na cały etat i jednocześnie prowadzi biznes w Norwegii?

Jeśli przedsiębiorca jednocześnie jest zatrudniony, pod uwagę brane będą wszystkie osiągane przez niego dochody.

PODATEK VAT:


1. Jak opłaca się VAT w Norwegii?

Biznes w Norwegii, którego obroty w ciągu kolejnych 12 miesięcy nie przekroczyły 50.000 NOK - nie musi płacić podatku VAT. W sytuacji, gdy obroty są większe niż wskazana kwota, należy dokonać wpisu do rejestru VAT. Stawki podatku dla oddziałów firm zagranicznych (NUF) są identyczne jak dla firm norweskich, ale podatek uiszczany jest przez reprezentanta, który w imieniu zagranicznego przedsiębiorstwa nalicza i odprowadza VAT w Norwegii.

2. Kiedy przypada ostateczny termin złożenia rocznej deklaracji VAT w Norwegii?

Dla tych podatników, którzy zadeklarowali roczny VAT, ostateczny termin rozliczenia deklaracji to 10 marca następnego roku.

3. Do czego służy deklaracja VAT w Norwegii?

Deklaracja VAT jest potrzebna do wykazania sumy podatku VAT, który został wpłacony do firmy (za faktury sprzedażowe) oraz sumy podatku VAT, który został wypłacony przez firmę (za faktury zakupowe) - różnica między tymi kwotami stanowi kwotę do zapłaty lub zwrotu.

4. Jak można zweryfikować, czy firma jest zarejestrowana w Norwegii jako płatnik VAT?

Aby sprawdzić, czy firma jest płatnikiem VAT-u wystarczy odwiedzić witrynę urzędu: www.brreg.no i sprawdzić status danej firmy - jeśli jej działalność jest zarejestrowana, powinna być widoczna informacja: "Zarejestrowana w Rejestrze Podatku VAT" (Registrert i Merverdiavgiftsregisteret).

5. Jak często norweska spółka AS powinna płacić MVA?

Częstotliwość opłacania VAT-u jest uzależniona od przedsiębiorstwa - spółka AS w Norwegii może płacić podatek raz w roku, jeśli roczne obroty nie przekroczyły 1 000 000 NOK (taką opcję należy zaznaczyć przy uzupełnianiu wniosku rejestracyjnego). Gdy pojawia się konieczność dokonania zmiany, firma może zrobić to do końca stycznia (za ten rok, który trwa aktualnie), natomiast gdy spółka ma zaległości podatkowe, urząd może nie zezwolić na taki typ rozliczenia.

6. Czy europejski numer NIP jest konieczny, aby móc kupować towary bez VAT-u w Unii Europejskiej?

Norwegia nie należy do Unii Europejskiej co oznacza, że nadanie europejskiego numeru NIP nie jest możliwe. Aby uniknąć zbędnych kosztów, istnieje możliwość zakupu towaru w kraju UE, a na granicy poinformować o wywozie produktów. Osoby fizyczne lub firmy nie objęte podatkiem VAT płacą podatek w momencie wjazdu do Norwegii - firmy objęte podatkiem VAT tylko wykazują import w deklaracji podatkowej.

7. Jak poprawnie wypełnić fakturę za sprzedaną usługę i materiały (zakupione dla klienta), aby uniknąć podwójnego opodatkowania?

W sytuacji, gdy firma nie będzie zarabiać na zakupionych pod klienta materiałach, wykonując usługę, w fakturze trzeba zaznaczyć dwie pozycje: usługa i materiały. Trzeba zsumować koszty wszystkich materiałów (kwoty netto i VAT) z paragonów i faktur dotyczących danego klienta i wystawić fakturę w pozycji: materiały z odpowiednią sumą. Dodatkowo, należy uwzględnić koszty wszystkich zakupów firmy, a kwota ta będzie widoczna zarówno w kosztach, jak i przychodach, przy czym firma podatkowo wyjdzie na zero.
W sytuacji, gdy firma będzie zarabiać na materiałach, faktura przychodowa powinna wykazać większą wartość, niż suma kosztów związanych z zakupem materiałów - podatki nalicza się wtedy od różnicy przychodów i kosztów firmy za zakup materiałów.

8. Jak należy zaksięgować fakturę - wystawioną tylko z kwotą podatku VAT - jeśli firma po zakończeniu procesu rejestracji nalicza zaległy VAT?

Podczas rejestracji do rejestru podatników VAT można wystawiać faktury jedynie na kwotę netto i dopiero po zakończeniu procesu rejestracji wysłać faktury zawierające VAT do klientów na te kwoty netto. Aby zaksięgować tego typu fakturę trzeba użyć kont księgowych 1500 dt / 2700 ct. Aby zaksięgować zaległą wpłatę kwoty podatku, dokonanej przez klienta, trzeba użyć kont 1920 dt / 1500 ct.

PRACOWNICY W FIRMIE:


1. Gdzie należy zgłosić pracownika?

Wszyscy pracownicy powinni zarejestrować się w policji i uzyskać kartę podatkową (Skattekort). Pracodawca jest odpowiedzialny za zgłoszenie pracownika za pośrednictwem portalu Altinn.no (formularz A-melding), a firma zatrudniająca pracowników powinna być zarejestrowana w NAV Aa-registeret.

2. Kiedy zgłasza się pracownika do NAV?

Pracownik musi zostać zgłoszony do NAV najpóźniej do piątku następującego po pierwszym tygodniu pracy.

3. Jaki w Norwegii jest koszt zatrudnienia pracownika?

Koszty związane z zatrudnieniem pracownika dzieli się na koszty stałe oraz koszty zmienne. Koszty stałe wynoszą około 26,3% od kwoty wynagrodzenia brutto i obejmują Arbeidsgiveravgift (opłatę pracodawcy z tytułu zatrudnienia), ubezpieczenie emerytalne OTP oraz wakacyjne wynagrodzenie. Koszty zmienne wynoszą około 5% od kwoty wynagrodzenia brutto.

Koszty zmienne są uzależnione od rodzaju działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo i obejmują takie wydatki jak: zasiłki chorobowe, ubezpieczenia NNW, szkolenia niezbędne do wykonywania pracy, odzież robocza, itp.

4. Czy przedsiębiorca w Norwegii płaci za okresowe badania pracowników?

Pracodawca nie jest zobligowany do pokrywania kosztów regularnych badań pracowników, ponieważ opłaty są dobrowolne. Niemniej jednak, w niektórych branżach wymagane są regularne badania, w takim przypadku pracodawca powinien podpisać umowę z jednostką medyczną i ponosić koszty tych badań.

5. Czy przepisy stanowią, co powinno znajdować się w aktach pracowniczych?

Przepisy w Norwegii nie regulują prowadzenia akt osobowych - nie determinują dokumentów które powinny zostać w nich zawarte.

6. Kto ponosi odpowiedzialność za ewidencję akt pracowników?

Księgowy danej firmy jest odpowiedzialny za prowadzenie akt pracowników.

7. Czy Daglig Leder może zatrudnić małżonka w prowadzonej przez siebie firmie jednoosobowej?

Nie ma możliwości zatrudnienia współmałżonka - rozwiązaniem jest wspólne prowadzenie firmy bez obowiązku zgłoszenia zmiany urzędowi. Niezbędne jest wypełnienie wniosku o kartę podatkową - dochody z ubiegłego roku, w rocznym zeznaniu podatkowym, muszą zostać podzielone pomiędzy małżonkami.

FAKTURY:


1. Co powinno zostać zawarte na fakturze w Norwegii?

Faktura w Norwegii powinna mieć określone elementy, a są to: numer faktury, numer identyfikacyjny przedsiębiorstwa (oznaczony przez symbol "MVA" na końcu, co oznacza, że firma jest podatnikiem VAT), data wystawienia faktury, termin płatności, informacje dotyczące sprzedającego (nazwa firmy i adres), informacje dotyczące kupującego (imię i nazwisko/nazwa firmy, adres), numer konta bankowego sprzedającego, cena netto towaru/usługi, VAT i cena brutto.

2. Kiedy można zacząć fakturowanie w Norwegii?

Firma powinna być najpierw zarejestrowana w Brønnøysundregistrene. Przedsiębiorca otrzyma wówczas potwierdzenie rejestracji firmy oraz numer organizacyjny, które będą niezbędne do założenia firmowego konta bankowego. Po rejestracji i rozpoczęciu działalności, firma będzie mogła rozpocząć wystawianie faktur.

3. Czy numeracja faktur w każdym roku jest zerowana?

Numerowanie faktur jest ciągłe, co oznacza, że w kolejnym roku numeracja powinna być kontynuowana od ostatniego numeru faktury z poprzedniego roku.

4. Czy od nowego roku należy nadawać klientom nowe numery?

Numer klienta pozostaje niezmieniony i stały, niezależnie od upływu czasu.

5. Czy jest możliwe, aby osoba bezrobotna, posiadająca pozwolenie na pracę oraz kartę podatkową, mogła wystawiać faktury bez posiadania własnej firmy w Norwegii?

Posiadanie firmy w Norwegii jest konieczne, aby móc wystawiać faktury - należy posiadać norweski numer organizacyjny.

ZEZWOLENIA:


1. Czy do założenia firmy sprzątającej w Norwegii niezbędne jest pozwolenie?

Firmy sprzątające zobowiązane są do posiadania Autoryzacji (Godkjenning) wydawanego przez Norweską Inspekcje Pracy. Dodatkowo każdy pracownik firmy oraz właściciel powinien posiadać identyfikator Renholdskort.

2. W jaki sposób sprawdzić, czy firma ma zezwolenie od Norweskiej Inspekcji Pracy?

Na stronie internetowej Norweskiej Inspekcji Pracy można znaleźć informacje o przyznaniu pozwolenia - ważny jest status ustawiony na "Godkjent".

3. Czy właściciel firmy budowlanej w Norwegii powinien zapewnić identyfikatory Byggekort swoim pracownikom?

Właściciele firm, w których pracują pracownicy budowlani, są zobowiązani do zapewnienia im Byggekort. To pracodawca powinien wyposażyć każdego pracownika w identyfikator i monitorować ważność karty (do dwóch lat).

4. Czym jest Byggekort, który powinien posiadać każdy pracownik budowlany?

W Norwegii przedsiębiorstwa budowlane mają obowiązek wyposażenia pracowników w identyfikatory Byggekort (wydawane przez Idemia Norway AS, a w poprzednich latach był to Oberthur Technologies). Identyfikatory zawierają podstawowe informacje o właścicielu karty, co ułatwia jego identyfikację.

5. Jak przedłużyć kartę budowlaną Byggekort?

Byggekort można przedłużyć za pomocą strony: www.byggekort.no - niezbędne jest ID i hasło ustalone podczas pierwszego logowania.

6. Jakiego rodzaju prace budowlane są możliwe do wykonywania w ramach własnej działalności bez ukończenia specjalnych kursów?

Niektóre prace na budowie, takie jak prace związane z elektryką czy prace na wysokościach, wymagają od pracowników potwierdzenia kwalifikacji. Natomiast proste prace budowlane można wykonywać bez ukończenia specjalnych szkoleń potwierdzających umiejętności.

7. Jakie wymagania trzeba spełnić, żeby założyć w Norwegii warsztat samochodowy?

Aby otworzyć w Norwegii warsztat samochodowy, konieczne jest posiadanie odpowiednich zezwoleń na wykonywanie określonych czynności, takich jak naprawy klimatyzacji, elektroniki, usługi blacharskie oraz przede wszystkim uznanie kwalifikacji zawodowych jako mechanik samochodowy. Jednakże, pozwolenia nie są wymagane, jeśli usługi świadczone przez warsztat nie wpływają na bezpieczeństwo.

8. Czy zakładając biznes w Norwegii związany z kosmetyką, trzeba spełniać specjalne wymagania?

Aby założyć firmę związaną z kosmetyką konieczne jest uzyskanie pozwolenia od gminy, na terenie której ma być prowadzona działalność - konieczne jest również spełnienie szeregu restrykcyjnych wymogów sanitarnych.

9. Jak można ukończyć løyvekurs?

Aby otrzymać zezwolenie na transport, należy złożyć podanie w odpowiedniej gminie i odbyć kurs.

Potrzebujesz pomocy w sferze formalności Twojego biznesu?