Firma w Norwegii Formalności i sprawy urzędowe Kredyt w Norwegii

Wpisz wyszukiwaną frazę lub słowo kluczowe:

Formalności i sprawy urzędowe, najczęściej zadawane pytania:



Dowodem opłacania składek są zeznania podatkowe. Składki płacone w ramach OTP wpłaca się do wybranej przez pracodawcę firmy. Pracodawcy muszą płacić 2% brutto od pensji pracownika na drugi filar. Dla właścicieli jednoosobowych firm jest to nieobowiązkowe. 11,4% płacone przez osoby prowadzące działalność nie jest odprowadzane do żadnych firm. To odpowiednik pierwszego filaru w Polsce.


Twoja umowa o pracę jest krótsza niż 6 miesięcy, a więc nie zgłaszasz się ani do Folkeregisteret (nie możesz dostać meldunku), ani na policję. Twoim jedynym obowiązkiem jest zgłoszenie się do skatteetaten z umową i dokumentem tożsamości w celu uzyskania karty podatkowej. Otrzymasz wówczas czasowy numer personalny (D-nummer).


Jeżeli pobiera się norweski zasiłek w Polsce na podstawie formularza E-303, można wówczas otrzymywać zasiłki: rodzinny i opiekuńczy. Jeśli pobiera się polski zasiłek w Polsce na podstawie formularza E-301, traci się prawo do tych zasiłków, ponieważ nie opłaca się norweskiego ZUS-u.


Jest to wartość podatkowa. Może dotyczyć, na przykład, auta lub nieruchomości. Wylicza się ją na podstawie informacji publikowanych przez Skatteetaten.


Odzyskasz je w następnym roku po rozliczeniu podatkowym.


Jeśli po raz kolejny starasz się o kartę podatkową, nie musisz dołączać kopii paszportu. Kartę można zamówić przez Internet, na tej stronie: www.skatteetaten.no Do zamówienia karty potrzebujesz kodów MinID. Obie wersje wniosku (papierowa oraz internetowa) są w języku norweskim.


Tak.


Prywatny pracodawca może, ale nie musi płacić za velferdspermisjon.


Jeśli wyjeżdżasz za granicę na 6 miesięcy lub dłużej, musisz wymeldować się z Norwegii.


To obojętne, na kogo będzie konto. Należy wpisać norweski adres.


Stały numer personalny dostaje się dopiero po zameldowaniu, jednak pozwolenie jest niezbędne tylko obywatelom spoza EU/EOG/EFTA, żeby zameldować się w Norwegii.


Dzienna kwota rozłąkowego jest ustalana corocznie przez norweski urząd podatkowy. Rozłąkę można odliczyć, jeśli masz żonę lub dzieci w Polsce, macie wspólny meldunek oraz odwiedzasz rodzinę w Polsce co najmniej 3 razy w ciągu roku .


Zasiłek dla bezrobotnych zostaje automatycznie wstrzymany, jeżeli osoba pracuje powyżej 50 procent swojego normalnego wymiaru godzin przez co najmniej 6 tygodni (powyżej 60 procent dla osób zwolnionych tymczasowo).


www.udi.no


W znacznej większości przypadków wystarczy akt wielojęzyczny, jednak urząd ma prawo zażądać tłumaczenia na norweski.


Do wywozu ptaków klatkowych i gryzoni potrzebne jest zezwolenie z Mattilsynet: www.mattilsynet.no Formularz, dostępny w języku angielskim i norweskim, zawiera informacje dotyczące badań i wszelkich innych formalności, jakich trzeba dopilnować przed wywozem zwierzątka do Norwegii.


Feriepenger od macierzyńskiego wypłacany jest około końca maja, za 12 lub 15 tygodni macierzyńskiego. Urząd sam ma nad tym kontrolę, nie trzeba składać żadnych wniosków. Jeśli chodzi o dofinansowanie, musisz spytać o warunki w NAV-ie, ponieważ każda komuna ma inne wytyczne. Do złożenia podania o dofinansowanie będą Ci potrzebne następujące dokumenty: umowa o pracę, odcinki wypłaty, kontrakt na mieszkanie oraz wyciąg bankowy.


Będziesz otrzymywać taką samą kwotę zasiłku. Musisz przesłać zwolnienie lekarskie do NAV-u, a dopiero po jego zakończeniu zarejestrować się w urzędzie jako osoba bezrobotna.


Lekarz nie musi wystawiać takiego zaświadczenia. Gdy skończy ci się zwolnienie i nie zostanie ono przedłużone, musisz zarejestrować się jako osoba bezrobotna. Zasiłek wynosi ok. 62,4% obecnego dochodu.


Jest to tymczasowe rozwiązanie dla firm z trudnościami finansowymi. Pracodawca w tym czasie jest zwolniony z obowiązku zapłaty wynagrodzenia po 10 dniach od wdrożenia permitteringu. Zwolnienie nie może przekroczyć łącznie 49 tygodni w ciągu 18 miesięcy. Po 30 tygodniach przez pięć dni roboczych znowu płaci pracodawca, a następne 19 tygodni permittering jest płatny przez NAV. Jeśli problemy firmy mają charakter długotrwały - należy dać pracownikowi wypowiedzenie.


Zasiłek rodzinny nie podlega opodatkowaniu.


Tak. Nazywa się to fleksibelt uttak. https://www.nav.no/fleksibeltuttak#chapter-2


NAV Internasjonalt: Postboks 8138, Dep., 0033 Oslo. Telefonnummeret er: 21 07 37 00. Takimi sprawami zajmuje się oddział międzynarodowy NAV.


Powinnaś zarejestrować się w NAV jako osoba poszukująca pracy, możesz to zrobić przez Internet, oraz wypełnić wniosek o zasiłek dla bezrobotnych i wraz z załącznikami wysłać pocztą lub zanieść osobiście.


Samotni rodzice w zeznaniu rocznym (Skattemeldingen) korzystają z ulgi w rubryce 3.5.5. Særfradrag for enslige forsørgere. Maksymalne odliczenie od dochodu zmienia się co roku. W 2017 r. jest 51.804 NOK na rok. Aktualne stawki odliczenia dostępne są na stronie: http://www.skatteetaten.no/no/Tabeller-og-satser/Sarfradrag-for-enslige-forsorgere-/


To nie opieka, więc nie.


Obywatele z krajów UE mogą rozpocząć pracę od razu, nie muszą już ubiegać się o pozwolenie na pobyt, ale powinni dokonać rejestracji w UDI na spotkaniu w najbliższym komisariacie policji lub Servicesenter for utenlandske arbeidstakere (w Oslo, Stavanger, Bergen lub w Kirkenes). Podczas tej wizyty pracownik powinien wylegitymować się paszportem i pokazać umowę o pracę oraz umowę najmu. Certyfikat (Registreringsbevis) jest bezpłatny i ważny na czas nieokreślony.


Nie musisz mieć pozwolenia, ale miałeś obowiązek rejestracji i uzyskania Registreringsbevis, który jest niezbędny do meldunku. Registreringsbevis jest wydawany osobom, które mają umowę o pracę na co najmniej 3 miesiące lub prowadzą własną firmę.


Najpierw musisz znaleźć pracę. Następnie powinnaś zarejestrować się na stronie udi.no, wypełnić wniosek o rejestrację i wydrukować go. Z tym wnioskiem, paszportem i umową o pracę, udaj się na policję w celu odebrania Registreringbevis. Z Registreringbevis zgłoś się do Urzędu Podatkowego, aby otrzymać numer personalny i kartę podatkową.


W Norwegii nie ma takiego dokumentu, jak dowód osobisty. Norwegowie za granicą legitymują się paszportem, a w kraju prawem jazdy lub kartą bankową ze zdjęciem. Cudzoziemcy mogą posługiwać się paszportem, legitymacją/dowodem z ojczyzny, prawem jazdy, które spełnia wymogi UE i norweską kartą bankową ze zdjęciem.


Dokumenty, jakich potrzebujesz to wypełniony wniosek i druk o dochodach, wypełniany przez pracodawcę. Zazwyczaj macierzyński wynosi tyle, ile pracodawca wpisze w tym druku.


Można płacić takie same składki będąc w małżeństwie i będąc kawalerem. Mniejszy podatek zapłacisz, kiedy dochody małżonki będą na tyle niskie, żeby otrzymać 2 klasę podatkową. Próg zarobków, którego nie można przekroczyć, żeby otrzymać 2 klasę, jest ustalany co roku przez Skatteetaten (Urząd Podatkowy). Dochody z Polski przelicza się wówczas na korony norweskie.


Rodzice mają prawo do urlopu wychowawczego w pierwszym roku życia dziecka, a urlop obojga rodziców łącznie nie może przekraczać jednego roku. Dodatkowo każdemu z rodziców przysługuje maksymalnie 1 rok urlopu bezpłatnego na każde dziecko. Urlop ten należy wziąć zaraz po macierzyńskim lub tacierzyńskim.


Wypełniony wniosek o zasiłek, CV, dokumenty od pracodawcy: umowę o pracę, wypowiedzenie i dokument z NAV o przyczynie zwolnienia od pracodawcy należy zarejestrować się przez stronę: https://www.nav.no/


Najpierw powinieneś złożyć wniosek o dagpenger. Nie musisz przebywać w Norwegii, ale jeśli wyjedziesz, nie dostaniesz zapłaty za ten okres, ponieważ nie jesteś aktywnie poszukującym pracy. Po decyzji o przyznaniu dagpenger pobierasz zasiłek przez 4 tygodnie. Po tym czasie składasz wniosek o e303.


Tak. W okresie „ferii" NAV nie wypłaca dagpenger.


Należy zadzwonić pod numer: 800 80 000 lub udać się osobiście do urzędu.


NAV.


Tak.


12 tygodni „tacierzyńskiego" nie należy się, ponieważ żona nie ma wypracowanego prawa do macierzyńskiego w Norwegii. Należą ci się 2 tygodnie urlopu w związku z porodem, ale to, czy jest on płatny, zależy od umowy z pracodawcą.


Można zarejestrować się już 3 tygodnie wcześniej, przez Internet albo wysłać meldunek zwykłą pocztą.


W przypadku pendlera samotnego należy odwiedzać Polskę co 3 tygodnie. Wymóg co do pendlera z rodziną w Polsce to min. 3 podróże w roku, ale najlepiej mieć 4-5 podróży, wtedy jest większa pewność, że status pendler zostanie przyznany.


Dokumentami uprawniającymi obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego do przekroczenia granic pomiędzy tymi państwami są: ważny paszport lub inny dokument stwierdzający obywatelstwo i tożsamość podróżnego.


- wypełniony wniosek o przyznanie zasiłku rodzinnego z NAV;
- zaświadczenie z Polski potwierdzające, że dziecko, dla którego ubiegam się o świadczenia, jest moje (akt urodzenia);
- umowa o pracę;
- dokument, np. karta podatkowa, zawierający norweski numer personalny.


Jeżeli dziecko mieszka poza granicami Norwegii to potrzebne jest zaświadczenie o wspólnym zameldowaniu z dzieckiem. Jeżeli dziecko mieszka w Norwegii, to NAV sprawdza to sam. Zaświadczenie trzeba przetłumaczyć u tłumacza przysięgłego na język angielski lub norweski.


Tak. Gdy masz podpisany kontrakt i numer personalny, możesz przeprowadzić łączenie rodzin. Wtedy twoja żona i dzieci otrzymają numery personalne.


Altinn to portal internetowy, prowadzony wspólnie przez m.in. rejestry Brønnøysundregisteret i Główny Urząd Podatkowy, który służy do składania sprawozdań do urzędów. Na stronie portalu: www.Altinn.no można składać formularze do Urzędu Podatkowego. W ten sposób można dokonać m. in. rozliczeń podatku VAT, zeznań podatkowych, rozliczeń podatków oraz rozliczeń terminowych składek na ubezpieczenia społeczne i zaliczek na podatek. Formularze można składać również w innych urzędach publicznych. Przegląd wszystkich formularzy dostępnych w portalu Altinn znajduje się na stronie: www.altinn.no/no/Skjema-og-tjenester/. Więcej informacji na temat formularzy Urzędu Podatkowego można znaleźć na portalu www.skatteetaten.no.


Numer identyfikacji podatkowej (czyli Organisasjonsnummer) muszą posiadać wszystkie podmioty prowadzące działalność gospodarczą w Norwegii lub na norweskim szelfie. Dotyczy to również przedsiębiorstw zatrudniających wyłącznie osoby pracujące w Norwegii. Numer ten identyfikuje osoby prawne (podmioty) i jest niezbędny m. in. po to, by spełnić zobowiązania prawne w stosunku do władz publicznych, np. przy wpłacie zaliczek na podatek, składek ubezpieczeniowych i podatku VAT. Nie tylko władze publiczne wymagają numeru identyfikacji podatkowej przy regulowaniu zobowiązań, jest on także potrzebny w kontaktach z bankami i innymi instytucjami finansowymi, np. przy zakładaniu konta bankowego. Na wszystkich dokumentach firmowych podmiot zobowiązany jest podawać zawsze numer identyfikacji podatkowej.